We schreven 100 dagen aan een boek voor de eco-idealist en voor de mensen die hen beter willen begrijpen en ondersteunen.
De 100 dagen zijn nog niet om. het boek is nog niet klaar. Het nu al publiceren is onderdeel van het “onderzoekend op pad”. Met jullie onderzoeken wat er nog mist, wat er raakt, deugd doet, wat er nog niet klopt, … Of waarin jullie vragen om voor jouw groep een sessie hierin te verzorgen. Zodat hier bij Momenten van Impact langzaam het definitieve boek met werkvormen ontstaat, in co-creatie. Of niet en dan dient dit allemaal een ander doel, we zullen het gaan beleven.
Wie meer wil weten over het proces en de voortgang, klik op de button onderaan de pagina.
Dit stuk gaat over gelijkwaardigheid als onderliggende waarde.
Veel lees- en kijkplezier.
– Ilse Meelberghs
Gelijkwaardigheid is een van de moeilijkste begrippen om te leven. Als een ander evenveel waard is dan jij, hoe ga je dan met die ander om? Kan iemand gelijkwaardig zijn en toch veel meer of veel minder verdienen. Kan ik een gelijkwaardige relatie hebben met iemand van 10 of 88 jaar? En hoe ziet dat er dan uit? En hoe zit het dan met macht? Kunnen we zonder? Of is het een kwestie van je macht inzetten voor het grotere goed? Enfin, een heleboel vragen en uit ervaring weet ik dat het er nog veel meer zijn.
En als je daar dan zo’n beetje gedachten over hebt gevormd realiseer je je dat je in een eco-samenleving hetzelfde te doen hebt met natuurwezens. Hoe ga je gelijkwaardig om met Linde, Pad, Paardenbloem of Lucht. Hoe geef je hen een stem. En als we het dan over een stem geven hebben, hoe geef je ook nog een stem aan toekomstige generaties.
Een hele oude spreuk helpt nog het beste om al dat te beantwoorden.
“Bemin uw naaste gelijk uzelf.”
Waarbij naaste dus alle mensen, alle natuurwezens, nu en in de toekomst zijn.
Een boeiende observatie is dat mensen dat heel vaak doen en je kan daarin kan zien hoeveel mensen van zichzelf houden.
– Ilse
Wat ik doe is bliksemen en donderen. Met name mijn bliksem wil wel eens andere wezens verwoesten. Het vuur dat daarop volgt ook. Zij kunnen daar niets aan en tegen doen. Hoe is dat gelijkwaardig? Het is dat ik de Aarde bemin. Ik zorg dat haar pulsen constant blijven en daarmee dat het Leven een gezond slaap- en waakritme heeft.
– Onweer
Hier in het bosje mag iedereen, soms letterlijk, komen aanwaaien. Wij zijn al wel een gemeenschap dus diegene die dat doet dient een plekje te vinden waar hij of zij kan groeien. Waar nog plek is, de grond de goeie soort is, de bewoners van de bodem bereid zijn te ondersteunen, de hoeveelheid licht en water klopt en waar nog niemand anders is. Van al mijn mogelijke kastanjekinderen zijn er maar een paar die dat voor elkaar krijgen.
En omdat dat zo is weten wij bomen dat we in ons eentje niet kunnen bestaan. Bizar zoals jullie mensen denken dat je zelf dingen voor elkaar krijgt. Je staat op de schouders van de wereld die je voorging, je leeft dankzij het stukje van de wereld waar je nu inzit.
Waarom zou je daar niet gelijk-aardig mee omgaan?
– Draak van een boom
Het is bij het ondernemen heel veel complexer als je de bestaande ideeën over macht en waarde ter discussie stelt. Is het in een onderneming pas gelijkwaardig als iedereen evenveel verdient? Is iedere stem in het bedrijf even belangrijk en geldt dat ook voor de stem van de niet menselijke Natuur.
Daarom dat ik – Momenten van Impact – klein begin zonder al te veel andere bronnen dan Ilse nodig te hebben. Er is Ilse die aandacht heeft voor gelijkwaardigheid in de werkvormen die ze gebruikt als ze met andere mensen samenwerkt zoals bvb consent en dialoog. Bij gesprekken over betaling wordt een rechtvaardige verdeling van bijdragen en opbrengst nagestreefd. Niet gemakkelijk want onder het begrip rechtvaardig liggen ook weer ethische keuzes: kies je voor norm, billijkheid, gelijkheid of behoefte. Wij spelen ermee met als motto: “Als het nog niet goed voelt dan is het dat waarschijnlijk ook niet”
Het andere wat we veelvuldig gebruiken is de computer en het internet. Enfin, daarvan accepteren we voor nu dat die niet in een gelijkwaardige relatie met Aarde tot stand zijn gekomen, net zoals de elektriciteit die voor de servers en de zoekopdrachten nodig is. Daar is nog een lange weg te gaan.
En de laatste spelers zijn de niet menselijke wezens in onze werkplek. Ze zijn enorm belangrijk. We doen ons best hun communicatie te verstaan zodat ook zij een stem hebben. Daarvoor kijken we naar hoe het met ze gaat en vertragen om te luisteren naar wat ze willen zeggen. En houden daar rekening mee in vervolghandelingen.
– Momenten van impact
Speelsuggestie:
Maak een systeemcirkel met wezens die je omringen en vraag je bij iedere pijl die je trekt af: hoe gelijkwaardig is mijn relatie hiermee. En hun relatie met mij? En mijn relatie met mij? Bemin en ehandel ik zoals ikzelf behandeld wil worden?
