Grote stop-momenten in mijn levensverhaal,

Mijn levensverhaal kent een paar voor mij belangrijke stop-momenten en heel veel kleine. Ik neem jullie even mee langs diegenen die met werk te maken hadden, die als groot voelen. Dan kan je waarschijnlijk zelf invullen hoe ik dat doe met de kleine stopmomenten. 

Stoppen = Aanvoelen dat het klaar is – consequenties onderzoeken en aanvaarden –  stoppen – afscheid – leven voor en met de consequenties.

Idealist

Als 10-jarige vrouw begon ik een clubje. Op woensdag, onder de eikenboom op het pleintje. Omdat we een clubje wilden van meisjes die “anders” met elkaar omgingen. Enfin, al heel snel ging het clubje ten onder in de strijd over wie erbij mocht. 

#STOP 

Dat was niet conform de bedoeling van het clubje. We kunnen dit nog niet. Om meer gedoe te vermijden werd het stilletjes opgeheven. 

Econoom

Als puber maakte ik braaf mijn middelbare school af. Geraakt werd ik door het meedoen met de plussers. Een andere kijk op de wereld, gesprekken die ergens over gingen. Een musical die dat zichtbaar wilde maken aan de wereld. Ooit zou ik de wereld mee veranderen in een vriendelijkere, duurzamere plek. Voorlopig zette ik de economie-lijn door en ging studeren.

Als twintiger studeerde ik handelswetenschappen/bedrijfseconomie. Met dat universitaire diploma op zak kon ik zeker altijd voor mezelf zorgen. En dat klopte, ik vond werk, maakte carrière. Geraakt werd ik door groepsprocessen, door trouwen, door het besef van cultuur (verhuizing van land, verre reizen, leidinggevenden uit meerdere landen), geboorte van de 1^stezoon. Druk met mezelf staande houden in die rollercoaster verdween de betere wereld een beetje uit beeld. Als ik eerlijk ben werd ik toen vooral geleefd. Aan echt bewuste keuzes met die betere wereld in het achterhoofd kwam ik niet toe. 

#STOP 

Als dertiger hield ik mijn geest scherp en mijn kennis up-to-date door het werken als bedrijfseconoom. Geraakt werd ik door inzichten over opvoeden als de Gordon-methode en Geweldloos communiceren. Die ik vervolgens niet geheel geweldloos (het moest omdat ik het wou) invoerde thuis met onze inmiddels 3 zonen. Verhalen vertellen als hobby kwam weer in beeld. Mijn vrijwilligerswerk draaide rond kinderen en natuur. Mijn bijdrage aan een vriendelijkere en groenere wereld op een voor mij behapbare, veilige manier. Tot een bedrijf mijn leefomgeving grondig wil verstoren. Ik word activist en ga daarmee voor mijn gevoel voor de eerste keer tegenover mijn beroep staan. Om vervolgens voorzichtig bij mezelf te laten doorsijpelen dat mijn werkgever het rondom people/planet/profit niet zo heel veel beter doet. Als ik vervolgens niet kan zien hoe ik daarin vanuit mijn rol wezenlijk verandering kan brengen dient het volgende stop-moment zich aan.

#STOP 

Er klopt voor mij iets grondig niet aan hoe (bedrijfs)economen hun werk doen en de impact daarvan. Ik heb iets te leren over hoe dat anders kan. Daar ruimte voor maken is belangrijker dan de consequenties voor inkomen, voor mijn identiteit. Ik neem ontslag. In drie of vier rondes wordt afscheid van me genomen. 

Docent

Als veertiger werk ik als docent. Leer ontzettend veel over leren en het perspectief van waaruit je leert en leerprocessen aanbiedt. De alternatieven raken me. Ik hoef niet meer de hele wereld te veranderen. Het onderwijs aan bedrijfseconomen/accountants is genoeg 🙂

The world becomes what you teach- Zoe Weil. 

Ik ijver voor vernieuwing en duurzaamheid in het curriculum, imker en heb een ecologische tuin. Mijn bijdrage aan een groenere wereld. Met alle andere vrijwilligerswerk stop ik om hiervoor ruimte te maken.

#STOP 

Er klopt voor mij iets niet in het samenspel tussen persoonlijke ontwikkeling, cultuur en visie. Ze zouden elkaar veel krachtiger kunnen versterken. Ik heb iets te leren en in de wereld te zetten om te laten zien dat het anders kan. Daar ruimte voor maken is belangrijker dan de consequenties voor inkomen, relaties met collega’s, voor mijn identiteit. Ik neem ontslag. En organiseer zelf een afscheid dat bij mij en mijn toekomst past.

DOOR-jaar

• het inzetten van mijn anders zijn/kijken als een kracht.
• verbinding met leven/universum/elkaar/lichaam als in  “we zijn allemaal een”
• vrouwelijke energie en kwaliteiten als intuïtie, co-creatie, plezier, elkaar bekrachtigen
• vragen als motor voor beweging.
• persoonlijke ontwikkeling, in het hier en nu

En ruim op wat me daarin tegenhoudt.

Tijdens dat jaar wordt ook het huis verbouwd. Wij willen nu onze bijdrage leveren aan de klimaatoplossing. En ruimen tegelijkertijd ook fysiek op wat niet meer nodig is. #teruginkringloop

#STOP

De les is aangegaan en geleerd. Het is nu tijd om over te gaan op de werk-vorm van in de wereld zetten. DOOR was hart werken, krachtig, prachtig. Kortom een uitstekende leerschool. Het is nu tijd om professioneel in de wereld te zetten dat anders kijken en samen doen mogelijk is. Daar is focus voor nodig. Ruimte daarvoor voelt nu belangrijker dan doorgaan met in deze vorm gefaciliteerde warme, continue verbinding. DOOR gaat niet door in 2019. Met een ritueel sluiten we het DOOR-jaar af.

Trainer, spaceholder en spreker persoonlijke ontwikkeling en co-creatief samenwerken

Als bijna vijftiger start ik met Momenten van impact. Ik verheug me op me professioneel uitleven in wat ik echt graag doe en goed genoeg kan, op een manier die bij me past en waarin ik me iedere dag weer mag verbinden met prachtige mensen in een duurzame omgeving. 

In de overtuiging dat een betere wereld echt bij mezelf begint en bij de manier waarop wordt samenwerkt met anderen. Terug bij de idealist 🙂

Leven= doen – je laten raken – de les aangaan – stoppen – repeat 

(Anke George-Doverman)

PS Voor mij voelt duurzaam inzetbaarheid trouwens zo. Als je je op ieder moment vrij voelt om te zeggen “stop”, dit is mijn werkplek niet meer. En dan kansen ziet en/of tijdelijk kan leven met het niet weten.

– Ilse Meelberghs – Moment stoppen