Op naar de winkel van Anneke – Er is plek – om mezelf als ondernemer voor te bereiden op maart. Een kaart met daarop een rijkelijk gedekte tafel en niemand die eraan zit.
Aha, die gaat mee om te helpen focussen: maart gaat over mensen aan tafel!
Dus niet over een nog mooiere website Ilse *vermanend vingertje*
Tijdens het gesprek bij het afrekenen stelt Anneke voor om mijn Nijmeegse kerkbank-tafel voor me te dekken en samen een avond te organiseren.
Ik ga friemelen, krijg het warm, probeer te ontsnappen.
De perfecte volgende stap dus!
Ik neem haar steun aan en ga aan het werk.
De uitdaging: in maart een tafel vol mensen.
Of ik de tafel vol kreeg?
De afspraak met mezelf was dat ik tot het laatste moment moeite zou doen om de tafel vol te krijgen. (focus op proces vs op resultaat)
Moeite doen mag veilig zijn. Ik begon met mailen van een paar oud-studenten.
Heerlijk zoals die spontaan toezegden. Sommigen zelfs zonder te kijken naar wat voor bedrijf ik nou eigenlijk begonnen was. Niet iedereen kan. Het is wel bij iedereen superleuk om weer van ze te horen.
Een vriendin die ik vraag komt.
Moeite doen die meer moeite kost. Het bellen met een connectie van een fan-vriendin. Hoe noem je dat in vaktermen. Halfwarme acquisitie .
Moeite doen betekent social media inschakelen voor de laatste plekken. Daarmee laat ik de controle los over wie er deze eerste avond zijn. Oehoe, echt een dingetje blijkt 
Een bevriend coach komt. Een vader raadt de avond aan zijn dochter aan. WoW, stil van dat vertrouwen.
De tafel zit vol mensen.
Mooi! En vonden ze het wat?
Wat uitspraken over de avond:
Een leerzame avond met leuke mensen en …
fijn dat je het anders aanpakte waardoor het luchtig bleef en ….
de momenten van onverwachte bewustwording waren waardevol en …
je bracht me met je verhaal terug naar Afrika en …
de wijsheid van de groep en verschil in leeftijd gaven weer nieuwe inzichten en…
fijn om tijd voor mezelf te nemen, mezelf te gunnen bij bepaalde vragen weer eens stil te staan en…
het past helemaal bij je.
Of zeggen daden meer?
De eerste telefoon verscheen een uur nadat het officieel afgelopen was.
Wat heb je dan gedaan?
Hoe leg ik dat nou uit.
Ik doe aan kaders/structuur. Om vervolgens binnen die structuur te … laten.
Vertrekkend vanuit doelstellingen ga ik structuur bedenken/voorvoelen.
De doelstellingen waren:
- Een wijs verhaal vertellen.
- Verhelderen van de bedoeling van ieder moment/workshop en de samenhang ertussen.
- Dezelfde ervaring bieden als bij deelname aan een workshop: vergroten zelfkennis, verbinding/ontmoeting, gelijkwaardigheid en luchthartigheid. De persoonlijke uitdieping is datgene waar het verschil met deelname aan een workshop zit.
Die wisselwerking tussen structuur en vrijheid is zichtbaar en voelbaar in de manier van uitnodigen, de fysieke ruimte en in wat we doen.
Dat was niet wat je bedoelde met je vraag?
Niet getreurd.
Vanaf hier wordt het een verslag van wat we daadwerkelijk gedaan hebben.
Aankomen en ontmoeten.
De eerste ontmoetingen vinden plaats rond de keukentafel.
Op een gegeven moment verhuizen we naar die boeiende -precies bij de avond passende- tafel.
De avond start als iedereen genoeg “weet” van de anderen aan tafel om zich comfortabel te voelen bij elkaar. In dat proces geef ik alvast wat informatie over de technische kanten van het bedrijf. Dat het workshops/lezingen zijn rond 7 concepten, op deze plek enz.
Verbinden op het thema.
Ik vraag of ze met me mee willen gaan in “Ungalli”, een oud Afrikaans verhaal over leven.
Bij het opnieuw inoefenen ervan herinner ik me de eerdere vertellingen ervan:
Nieuwjaarsbijeenkomst, afscheid collega, vertelkring.
Het verhaal als verbinder versus als los onderdeel.
Het voelt kloppender.
Om aandacht te vragen voor wat het met henzelf deed laat ik 3 dingen erover noteren. Waaronder: “welk deel van het verhaal, welk beeld raakt je het meest”. Later zal blijken dat dat voor iedereen anders is.
De momenten als steeds terugkerende elementen in het leven
Vervolgens ga ik langs alle momenten-workshops.
Met langsgaan bedoel ik ook letterlijk langsgaan.
Ze liggen rond de tafel met boeken eronder. De boeken vertegenwoordigen de theorie erachter. Ze neerleggen biedt een laagdrempelige kans om effe te spieken en er eventueel zelfstandig mee aan de slag te gaan.
Staand bij ieder moment, ga ik terug naar het beeld in het verhaal dat daarover gaat. En licht de bedoeling van de workshop toe.
Aan het eind is helder waar “de momenten” over gaan
Dat “de momenten” poorten zijn naar ontwikkelingspaden die ontdekt mogen worden.
Helder dat ze in het leven steeds weer terugkomen.
Terugkomen in steeds wisselende volgordes.
Dat het werk van Momenten van impact klaar is als “de momenten” tijdens het leven worden herkend en een weg wordt gelopen.
Daarna vraag ik hen op te schrijven welk moment NU voor hen passend is.
Delen
Met behulp van de talking-steen
de oud-studenten herkennen hem 
krijgt eenieder tijd om te vertellen welk moment hij/zij koos en wat verder gedeeld wil worden.
Het verzoek om na ieder verhaal op te schrijven wat je tegen de ander wil zeggen naar aanleiding hiervan. (De instructie is vrij streng, de naam van de ander, je tekst, de naam van jezelf opschrijven)
Ontvangen
Vervolgens scheuren/knippen we de tekst los en delen ze uit.
Lekker om even in beweging te komen.
Daarmee ontving eenieder richtingen voor mogelijke eerstvolgende stappen.
Vervolgens de vraag welke van die briefjes het meest raakt en waarom.
Daarmee wordt zichtbaar dat iedereen, niet alleen ik, een bijdrage kan leveren in het proces van de ander. Een hele belangrijke reden waarom de workshops in groep zijn (open inschrijving)
Nog wat kwijt over de avond?
Wie wil mag nog wat zeggen.
Precies op tijd. Klaar!
Is er een vervolg?
Ik durf het nu wel alleen *grijns*
Op 24 april is de volgende avond.
Ander verhaal: Afgaans-Joods verhaal over je gelukkig voelen
Ander thema: vanuit vertrouwen grenzen bepalen.
Voor de rest dezelfde doelstellingen.
Aanmelden kan via alle kanalen. Het Facebook evenement vind je hier.
En levert het klanten op?
Was dat eigenlijk het vervolg waar je naar vroeg?
Mijn ervaring is dat dit soort ontmoetingen ervoor zorgen dat de mensen die er waren weer een tijdlang zelf vooruit kunnen.
Ik vertrouw erop dat ze voldoende hebben doorvoeld waar dit over gaat om terug te komen als het nodig is. Of om een ander te kunnen en willen doorverwijzen.
– Ilse Meelberghs – Why & How
Volgende ervaring- en inspiratieavond 24 april 2019, 19.30
