IMG_7285 (2)

Stevig in de existentiele crisis

Een inspiratiesessie van een half uur waarin ik dit had beloofd:

  1. Stevig in de existentiële crisis | Een ecologische aanpak voor het bewegen richting betekeniseconomie

Aan de hand van drie visualisaties gaat het over een aanpak rondom leren stevig te staan in de existentiële crisis. Over vormgeven van ontwikkeling conform natuurlijke principes. En over de route naar radicaal ander gedrag. Deze aanpak heeft een eco-samenleving voor ogen en helpt gelijkwaardig, wederkerig, regeneratief vergroten. Het is een aanpak die ontstaan is vanuit een behoefte aan kaders waarbinnen gespeeld kan worden op weg naar een eco-samenleving, het symbioceen.  
Host: Ilse Meelberghs  
Duur: 30 minuten

 

Het was de aanleiding om het verhaal dat mijn bedrijf wil vertellen in te korten tot 20 minuten. Niet gemakkelijk, wel de moeite waard. 

Voor wie de sessie moest missen of het nog even na wil lezen. niet was de voorbereiding. In het echt was het nog leuker *grijns*

 

Welkom, Fijn dat jullie er zijn. 

Ik heb vandaag mijn feestketting aan en dat is omdat ik het geweldig vind dat we met zoveel mensen bij mekaar zijn rond dit onderwerp. Mijn bijdrage vandaag is een grote lijnen verhaal over blijven bewegen in de richting van de betekeniseconomie.  

Even een introductie, Ilse Meelberghs, bondgenoot voor idealisten. Ik heb er zelfs een bedrijf rond.  Om jullie een beetje te leren kennen en te zien waar we overlappen een paar vragen. Steek je hand op als het op jou van toepassing is.

Wie heeft een economische opleiding gevolgd?  Wie werkt of heeft gewerkt als bedrijfseconoom/accountant of aanverwant? Wie van de mensen die hand opsteekt heeft al pogingen gedaan om een organisatie te laten te laten sturen op meer dan winst alleen? 

Wie werkt of heeft gewerkt als docent? Wie daarvan heeft pogingen gedaan het curriculum te vernieuwen richting betekeniseconomie? 

Wie is al betrokken geweest in de startupfase van een bedrijf/organisatie die werkt conform betekeniseconomie? 

Wie heeft kennis van ecologie? Wie heeft kennis van toegepaste eco-psychologie? 

Wie houdt van aarde of boom of ander natuurelement als van een vriend of vriendin.  

Zo, fijn, eventjes die uitwisseling. 

Ongeveer vanaf 2010, ik was toen 40 en net docent, ben ik mezelf bewust vragen beginnen stellen die dan jarenlang de kapstok waren van mijn ontwikkeling. Dit zijn er een paar. Ik vind het heerlijk als ik de complexe antwoorden kan verbeelden in 1 beeld. En 3 van die beelden wil ik graag vandaag met jullie delen in de hoop dat het jullie dan ondersteunt op het pad richting de betekeniseconomie . 

Ik begin trouwens met beeld 4 , eentje die niet van mij is. Dat doe ik om 2 begrippen toe te lichten.  

Eco-samenleving

Als ik het heb over een eco-samenleving dat heb ik het beeld rechtsboven en de breedste cirkel in gedachten. Het essentiële verschil tussen de drie cirkels is hoe je je relatie met anderen en de rest van natuur ziet en daarnaar handelt. 

Existentiële crisis – liminale fase

Dat kan veranderen tijdens je leven. De overgang van het ene naar de volgende cirkel gaat waarschijnlijk gepaard met een persoonlijke existentiële “crisis”. Het stelt je overtuigingen over wie je bent en welke dingen je doet ter discussie. Dat veroorzaakt een ongemakkelijke fase. De antropologen noemen dat de liminale fase en moedigen ons aan daar zo lang mogelijk in te blijven want daar leer je het meest. Hetzelfde gebeurt bij organisaties of samenlevingen die ontwikkelen richting de “leven centraal”, richting de betekeniseconomie. 

Het eerste eigen beeld gaat over de samenhang.  We willen dus naar die eco-samenleving betekeniseconomie, wat moet ik daar als entiteit voor kunnen. 

Wortelen

Kunst is om dan als mens of organisatie goed te wortelen Waarin dat leerde ik van de eco-psychologen: 

Actieve hoop, je hebt een beeld nodig waarop je hoopt en waar je naartoe werkt. Wat niet betekent dat je zeker weet dat het er gaat komen. Maar het idee van: aan mij zal het niet liggen en ik vind het leuk.  Betekeniseconomie is daar voor ons economen zeer geschikt voor.  

Je plek kennen in de tijd. Als mens kan je grootste dingen doen met heel veel consequenties & in het heelal en in het bestaan van de aarde gaat het om een speldenprik. We hebben haast en we hebben tijd.  

Houden van de plek waar je bent, thuis en op werk. Denk aan Kees en zijn liefdesbrief vanmorgen. Het tricky van heel open houden van is dat het ook pijn doet, want meer verbinding heviger de pijn van de ander. Ik bvb hou van levende grond en hoe meer ik ervan hou hoe meer het pijn doet om tuinen vol grind of geploegde aarde te zien. En toch is houden van heel belangrijk om te beginnen, vol te houden en fijn te leven. 

Groei

Het gaat om groei. Dat zijn de volgende twee beelden. Als je dat op een deze manier doet dan cirkel je steeds door mini-existentiele vraagstukken heen en ik persoonlijk verkies dat boven 1 grote crisis.  

Vruchten

Ik kon in curriculumontwikkeling en het bouwen aan organisaties niks met dingen als SDG’s enzo om snel te kunnen beoordelen is dit de goeie richting of niet , wil ik hieraan meewerken of niet. Uiteindelijk koos ik 3 KPI’s:  wederkeriger, gelijkwaardiger en regeneratiever. Als het meer van dat wordt doe ik mee en ik geloof dat we dan uiteindelijk bij die eco-samenleving uitkomen. Lastige woorden die nog inhoud moeten krijgen voor veel mensen maar mij helpen ze al bepalen of de richting van mijn actie klopt.  

Wederkerig gaat over minstens net zoveel teruggeven aan anderen en natuur als dat je neemt. Gelijkwaardig gaat over uitzoeken hoe we onze gelijkwaardige relatie ook met boom.Regeneratief, groei stopt op een gegeven moment en gaan dan dood. En andere gebruiken dan de resten als voedsel voor iets nieuws. 

Beeld 2 gaat over de stam van het vorige beeld . Hoe ga je dan leren, liefst zo dat je plezier in levenlang leren terugvindt, steeds opnieuw kan ontwikkelen zonder uitgeput te raken en dat het ook nog een duurzamere toekomst dient. Volgens mij ziet het er dan zo uit. 

Gelaagd

Het model heeft veel lagen. Het is een combi van structuren en overgave aan het proces. Van de taal van experts gemixt met de taal van verbeelding/creativiteit. Van naar buiten gaan en naar binnen keren. Net zoals Natuur veel lagen heeft.  

Tussenvraag

Stel dat ik gelijk heb, en ik realiseer me dat je nog erg weinig hiervan weet. Als je dit leest, welke onderdelen raken je en zou je geleidelijk willen toevoegen aan je leerprocessen? 

Fijn dat je er even met aandacht naar gekeken hebt. 

Mijn favoriete volgorde. 

De vraag waarmee je start.  

In de curriculumvernieuwing waar ik aan meewerkte werkte de community aan een beroepsvraag.  Wat als we aan iedere beroepsvraag zouden toevoegen “in de betekeniseconomie”? Dan krijg je vragen als: Hoe financier je een onderneming in de betekeniseconomie. Dat gaat tot een wezenlijk andere zoektocht en antwoord leiden als de beroepsvraag “hoe financier je een onderneming” 

De cirkel afmaken. 

Probeer zo goed en zo kwaad als het gaat de hele cirkel af te maken Deel 2 van de cirkel is een dingetje voor bedrijfseconomen. Ik heb ooit letterlijk de vraag gekregen” Ilse, kunnen we voelen als woord eruit halen want dat vinden bedrijfseconomen moeilijk” Net daar zit de identiteitsvorming, het mini-existentieel vraagstuk. 

Gelaagdheid

Pas daarna zou ik me druk gaan maken om de gelaagdheid per bolletje. 

Voorbeeld

De leercirkel voor de betekeniseconomie 

Hoe ziet onderwijs voor de betekeniseconomie eruit.?

Medezoekers – vandaag in grote getalen aanwezig.

We bestuderen, sommigen zullen bij de keuze van workshops hun intuitie gebruikt hebben. 

Je raakt geboeid door iets hiervan en gaat het zelf uitproberen, voelt wat het met je doet, geeft er betekenis aan.  

En stel dat je daardoor besluit:  Ik sta alvast stevigin de eco-samenleving en wil binnen 5 jaar alleen nog maar lessen geven die over betekeniseconomie gaan. Je gaat dat onverbloemd tonen door eraan te beginnen.  

Als je dan begint, laat binnenkomen wat er met je studenten, leeromgeving en de natuur gebeurt als je dat doet. 

Met het besluit: Ik sta alvast in de eco-samenleving en wil binnen 5 jaar alleen nog maar lessen geven die over betekeniseconomie gaan. Dan sta je op A van deze routekaart, met als B het punt over 5 jaar.  Radicale verandering gaat over die nieuwe richting gaan lopen en blijven lopen. Ooit is de liminale fase voorbij en kom je aan.  

Deze routekaart is eigenlijk ontstaan uit frustratie. De frustratie van “hebben ze eigenlijk wel in de gaten wat je allemaal kan tegenkomen voor de verandering klaar is, hoe makkelijk het kan stoppen? ” 

En het begin is gemaakt toen ik studenten observeerde en bevroeg die “niks aan het doen waren” in de les. Het bleek dat dat heel veel redenen voor waren.

Inmiddels ben ik ervan overtuigd dat ze allemaal onder te brengen zijn in deze 7 haltes en als je de techniek beheerst om er voorbij te komen dan kunnen veel dingen lukken. Ik liep ermee rond Limburg, ik ben ermee bezig om plantaardig te eten ….

Laten we ze even doornemen:

Stuurloos, ga dan een toekomstbeeld schetsen waar je blij van wordt en gebruik daarbij je verbeeldingskracht. Waardeloos, niet in staat dit te doen, zoek dan uit wat heb je wel in huis hebt om dit te kunnen en wie kan helpen. Opgejaagd, ga dan stilstaan, voelen, vertragen, onderzoeken, dan kan je waarnemen wat er is. Klem, zoek dan uit wat de eigenlijke oorzaak is van het klem zitten, gebruik daarbij je analytische vaardigheden om de klemzettende overtuiging te vinden. Vastgeroest, laat je inspireren en ontwikkel paradoxale nieuwsgierigheid. Voorbeeld van een paradox: Als het met controle niet lukt, ben dan eens speels nieuwsgierig of het met vertrouwen kan lukken. Ontevreden, ga dan kijken naar waar je vandaan komt en wat al gelukt is en vier de voortgang. Zinloos, stop dan met wat niet in lijn ligt met gewenste toekomst en neem er op gepaste manier afscheid van. onderwijs is heel slecht met stoppen met dingen.

Enfin, en als dat allemaal lukt zou het zomaar kunnen dat het waar wordt.

En dit is dan wat ik graag wil dat je onthoudt van het hele verhaal. 

En en wat waren de reacties?

 

Eentje maakt de hele voorbereiding en het reizen meer dan de moeite waard:

Dankje, ik heb weer hoop gekregen en die was ik de laatste tijd een beetje kwijt.

Ook mooi:

Ik ben geïnspireerd door de gelaagdheid en de verdieping. Ik ken dat wel buiten het werk maar niet zo in het werk. 

Heerlijk. En nu het verhaal klaar is, als ik dit voor jou ook ergens een keer kan doen dan hoor ik het wel.

.– Ilse Meelberghs

Contact?