We schreven 100 dagen aan een boek voor de eco-idealist en voor de mensen die hen beter willen begrijpen en ondersteunen.
De 100 dagen zijn nog niet om. het boek is nog niet klaar. Het nu al publiceren is onderdeel van het “onderzoekend op pad”. Met jullie onderzoeken wat er nog mist, wat er raakt, deugd doet, wat er nog niet klopt, … Of waarin jullie vragen om voor jouw groep een sessie hierin te verzorgen. Zodat hier bij Momenten van Impact langzaam het definitieve boek met werkvormen ontstaat, in co-creatie. Of niet en dan dient dit allemaal een ander doel, we zullen het gaan beleven.
Wie meer wil weten over het proces en de voortgang, klik op de button onderaan de pagina.
Dit stuk gaat over wederkerigheid.
Veel lees- en kijkplezier.
– Ilse Meelberghs
Hoe herken je wederkerigheid … want wat je niet herkend kan je niet gaan bouwen.
Het gaat om de overgave van het ontvangen en om liefdevol geven in iedere relatie, in iedere dag en in het grote geheel. Het op orde hebben van de geef- en neem-balans in je leven.
Voorbeelden?
In de relatie ouders tussen kinderen zie je vaak dat je als kind meer ontvangt dan je geeft in het eerste deel van het leven en als je ouders oud worden dat het omkeert. In liefdesrelaties en tussen vrienden voelt het kloppend als het geven en nemen meestal in balans is.
Je ontvangt veel van de aarde en van het werk van andere mensen: in het eten dat je eet, in de spullen, wegen en gebouwen die je gebruikt, in Natuur waarin je recreëert. Dat vinden we vaak vanzelfsprekend en daar mist vaak de overgave van het ontvangen, te herkennen aan dankbaarheid.
En wat geven we terug? Andere mensen willen we liefst zo weinig mogelijk betalen. Dat is misschien liefdevol voor onszelf, maar is het dat ook voor de ander? En Aarde… die overvragen we. Halverwege het jaar is op wat zij makkelijk kan geven. En wat geven we terug? Teruggeven zijn de handelingen die vertrekken vanuit dat gevoel van dankbaarheid en die het Grote Leven op aarde dienen. Het hoeft niet een op een, het mag ook Pay-it-forward.
In een ecologische samenleving versterken we samen het geheel door te geven en te ontvangen. Nemen weet je nodig hebt; over de definitie van wat nodig is kunnen hele gesrprekken gevoerd worden. Geven wat je makkelijk kan geven; dat is meer dan je denkt, we worden daar vaak tegengehouden door oude overtuigingen.
– Ilse
Ik ben er en heb nut voor het grotere geheel. En mensen, als ze veilig zitten, genieten ook nog van het schouwspel. Wat wil ik nog meer
– Onweer
Ik vind jullie gedoetje als mensen rondom wederkerigheid maar onnodig ingewikkeld. Ikzelf sta hier. Het is helder wat ik gebruik, daar hadden we het al over: water, voeding, lucht, plek. Het is helder wat ik teruggeef: gezuiverde lucht, schaduw, huisvesting en voeding voor tig insecten, vogels, schimmels en vooruit ook voor mensen. Ik vul ook nog de humuslaag aan in de herfst. En als het moet lever ik hout, liever nog niet want daar moet ik voor dood. Dat alles is gewoon wie ik ben en wat ik kan geven. Dat doe ik gewoon.
Kunnen jullie mensen het ook niet eenvoudiger maken? Wat kan jij geven? Kan je opmerken wat je krijgt?
– Draak van een boom
Eigenlijk kon ik pas ontstaan nadat Ilse een jaar met andere vrouwen gefocust had op vrouwelijke energie en kwaliteiten. Daarvoor miste ze een aantal vaardigheden om mij te laten ontstaan. Haar focus in haar baan lag te eenzijdig op perfectie nastreven, groei, wilskracht en succes. Ze oefende dat jaar in overgave, zien wat er wil ontstaan en dat faciliteren. Ook oefende ze in alles wat op je pad komt zien als een kans, een kans om te leren en te ontwikkelen. Daar dan dankbaar gebruik van maken. Ook al doet het soms pijn, is het ongemakkelijk.
Toen ik op haar pad kwam kon ze mij dan ook zien als een kans, dankbaar dat ik er ben om samen met haar te ontwikkelen. Om samen ervoor te zorgen dat idealisten niet meer per definitie stuklopen, afhaken. Want we hebben de mensen hebben niet meer heel tijd om hun levensstijl, hun eco-samenleving, op orde te krijgen. Het geldgedoe in de onderneming was en is nog steeds ingewikkeld. Moet ze nou zelfvoorzienend en succesvol zijn in het verdienen van geld of hoeft dat niet. Uiteindelijk zijn daar een paar dingen op gevonden.
Een, ik, de onderneming bedruip mezelf, ik kost het gezin van Ilse niks.
Twee: Idealisten kunnen aankloppen, ook als ze het geld niet hebben, en worden ondersteund. Wel met het verzoek wat ze kregen door te geven “pay it forward”. Wij doen iets waardevols om de eco-samenleving vooruit te brengen. Alsde idealist niet kan/wil betalen wordt gevraagd om ongeveer dezelfde tijd iets te doen dat de eco-samenleving vooruitbrengt. Zo blijft het stromen.
Drie: als het gezin van Ilse voldoende geld heeft om van te leven dan gaat betaling in dit tijdperk vooral over aandacht vragen voor de waarde van het werk. Bij een eco-samenleving horen banen die betaald worden, waarbij mensen hun talenten inzetten voor het faciliteren van die eco-samenleving. En waarbij genoeg geld genoeg is.
– Momenten van impact
