Het boek gaat over een staat van zijn die ik iedereen gun: die van actieve hoop.
Wat is het?
Ik heb dit keer deel 1 gelezen. en dan met name stilgestaan bij de verhalen uit onze tijd en de pijn voor de wereld eren.
De verhalen uit onze tijd.
Het zal je niet verbazen dat ik kies om te leven in het “Grote Ommekeer-verhaal”
De pijn voor de wereld eren.
De pijn is ons innerlijk alarmsysteem, geeft blijk van onze verbondenheid met het leven. Als je stopt met die wegmoffelen, die het zwijgen opleggen, dan komt de weg vrij naar verbindend in actie komen om de hoop waar te maken.
Dat pijnverhaal doet me denken aan 4 regels uit een kinderliedje:
We kunnen er niet onderdoor
We kunnen er niet overheen
We kunnen er niet omheen
We moeten er doorheen
Dat doorheen hoeft gelukkig niet alleen. Ook in het kinderliedje zingen ze WE. Toen ik pijn voelde over de brand op de Meinweg heb ik een vriend gevraagd om samen met me de pijn te eren. We voelden de pijn. We maakten een natuurkunstwerk, De foto bij de knipsels uit het boek komt van dat moment. We zongen. Erna bleef vooral liefde over.
Welk stuk uit het boek zou jij nu wel willen lezen?
Of wil je er gewoon mee aan de slag. de auteurs hebben een website en een gratis online cursus. Mooi aanvullend materiaal ook.
– Ilse Meelberghs