Jonkvrouw en vosje redden de wereld.
Lang voelde ik de verantwoordelijkheid de wereld te redden.
Als puber ging ik de wereld redden, ik wist het zeker. Als jongvolwassene leefde ik een paar jaar gewoon mijn leven, kreeg kinderen. Daarna kriebelde het weer en ging ik het redden beperken *grijns* tot bedrijfsleven en daarna onderwijs.
ik herinner me nog precies de momenten dat mensen me vroegen: “En wat als dat niet lukt. Wat als jij het niet kan redden?” Ik herinner me de peilloze diepte van de paniek in mijn lijf bij die vraag.
Inmiddels weet ik dat redden niet nodig is. Dat de wereld nog mooier en duurzamer maken niet mijn verantwoordelijkheid alleen is. Dat ik vanuit mijn rol als participant in het levensweb wel verondersteld wordt mijn bijdrage te leveren: in levensstijl en door mijn eigen unieke vaardigheden zo veel mogelijk liefdevol in te zetten.
Jonkvrouw en Vosje redden de wereld is een “Hoe dan”-boek.
Door de verhaalvorm wordt de wijsheid makkelijker begrepen, daalt dieper in en laat jou veel meer vrije ruimte.
Met oprechte dank aan alles en iedereen die zijn wijsheid met me deelde.
