Vakantie.
Ik verkeerde in de luxepositie dat ik kon uitzoeken wat voor mij de essentie van vakantie is. Luxe omdat de vakantie me niet hoeft op te kalefateren om de rest van het jaar vol te houden. Ik smacht niet naar afschakelen. Ik weet niet hoe ik er meer van moet genieten dan van mijn-niet-vakantie-leven.
Wat er gebeurde:
Eerst gingen de socials uit.
Ik besloot om mezelf daar in uit te dagen. Dit keer hadden we 3 aaneengesloten weken samen vakantie, mijn man, ik en Oreo natuurlijk. Met een week rustig af- en opschakelen is dat 4 weken, een maancyclus. Van nieuwe maan tot nieuwe maan heb ik mezelf ontslagen van mijn bestuurs- en vrijwilligerswerk bij De Groene Transformator, ander werk, wekelijks bloggen, de socials in de gaten houden, kennis opdoen en online supporteren.
Toen stroomde de creativiteit.
In die eerste week, vlak na nieuwe maan schreef ik een projectplan voor “Verpoppen” samen met ChatGTP. In mijn eentje kreeg ik het niet op papier. Heerlijk zo’n onvermoeibare sparring partner. Eentje die dagenlang tijd heeft, urenlang vriendelijk blijft en het geheel niet erg vindt als je zijn voorstellen negeert en het anders doet.
Vervolgens wilde het project ook echt zichtbaar en tastbaar worden. Ik maakte een tweede prototype van het boek, een eerste versie van een paneel voor de co-creatieve expo en een voorbeeld van een kaart uit de kaartenset. Ik stuurde het trots naar de drukker en een filmpje ervan rond naar wat familie en vrienden. Wilde even alleen bewonderende ooooooohs horen. Deze mensen kunnen dat goed en voelen aan dat dit een feestmoment is, geen feedbackmoment.
Vervolgens startten de woordeloze gesprekken.
We reden electrisch in 3 dagen naar een huisje aan het einde van een vallei in de Pyreneeën. Steeds meer vertragen en verstillen.
Daar: geen wifi. slecht bereik. Vooral elkaars gezelschap. Wandelen. Boeken lezen die daar toevallig zijn, niet omdat ze nut hebben voor mijn ontwikkeling. Heel veel tijd om bij niet menselijke gezelschap te zijn. Ieder van hen op de foto’s hieronder leerde me in stilte een les. Regelmatig was ik ontroerd en geraakt door wat ze met me deelden, wat ik mocht invoelen.
Het even geen verantwoordelijkheid dragen voor voortgang, even pauze van betrokken zijn, even niet afgeleid zijn van mezelf. Het voelt als het het groeien en rijpen van vruchten in de zomer. Wie weet ook wel als verpoppen.
Heel af en toe ben ik ook creatief met schrijven en kleur. (Ver)Werk wat.
Terug thuis vind ik de pop van Lieveheersbeestje. Op de dag dat mijn bestelling binnenkomt. Ik interpreteer het als een gunstig voorteken.
Langzaam start ik de interactie met andere mensen weer op. Geniet ook daar weer van.
Drie van de mensen die het gedrukte boek zagen wilden het eigenlijk meteen meenemen. Een mooier compliment (oogst) kan ik niet krijgen. Zij kregen het trouwens niet mee *grinnik*. Ik heb het nodig om de volgende stappen te kunnen zetten.
Voor mij is dus de essentie van vakantie nog intensiever contact maken met de wereld die niet praat. Zonder afleiding voelen wat wil gebeuren en dat kunnen volgen.
Wat is voor jou de essentie van vakantie?
– Ilse Meelberghs
