Vandaag is de klimaatmars. Ik was erbij Parijs 2015 en in Amsterdam in datzelfde jaar. Schreef daar blogs en een reflectie over.
Ik voelde dat ik dit keer niet hoefde & was er dus niet.
Het blijft een lastige les die ik vorig jaar leerde. In plaats van te bedenken of ik ga, voel ik in. Vervolgens vertrouw ik op dat gevoel en ga met mijn verstand op zoek naar de onderbouwing. Die onderbouwing kreeg ik in de vorm van tweets over hordes mensen die erheen gaan. Dit keer geen halflege bus van Maastricht naar Parijs, wel volle treinen met mensen die urgentie voelen. Zij doen wat belangrijk is.
Als genoeg mensen doen wat belangrijk is,
doe ik wat ik te doen heb met mijn unieke kwaliteiten.
Ik denk dat ik vandaag iets te schrijven heb over wat erna komt. Wat als je met deze klimaatmars het virus te pakken krijgt en echt iets wil gaan doen.
Delen van wat ik weet van het pad dat erna komt thuis en op het werk.
Thuis
Voor mij was Parijs 2015 een aanmoediging om nog meer aandacht te hebben voor waar mijn tijd en geld heen gaan.
In die jaren erna experimenteerden we verder met duurzaam: eten, kledij, cadeau’s, opruimen/doorgeven, tuinieren, vakantie, zwerfafval.
Nog is niet alles duurzaam wat we doen. Het zijn wel veelal bewuste keuzes.
Bovendien hebben we rigoureus actie ondernomen met ons huis (vrijstaand, 1978). Het is inmiddels van het gas af en wekt voldoende energie op om te kunnen zeggen dat we energieneutraal zijn.
Dankbaar met onze “voortgang in duurzaamheid” is daar toch die grens van wat wijzelf, nu, thuis, effectief kunnen doen.
Op het werk of in andere organisaties.
De andere poot van aandacht is werk. Een werkplek staat vaak bol van overtuigingen en patronen die ons hebben gebracht waar we nu zijn met #klimaatenzo. Als je op je werkplek met duurzaamheid aan de slag wil word je bijna per definitie een corporate activist.
Ze lopen vaker vast, die activisten. Appelo geeft in zijn boek ‘Change Management 3.0’ drie opties om daarmee om te gaan:
- Take it: je aanvaardt dat systemen hun eigen wetmatigheden hebben en je leert leven met de beperkingen van de realiteit. Je geniet van je gouden kooi.
- Leave it: je verlaat de plek en je zoekt een organisatie die zich baseert op menswaardig management en zinvolle bezigheden.
- Change it: je gaat aan de slag met jouw persoonlijk functioneren en je leert om effectiever te worden in het beïnvloeden van medemensen en complexe systemen. Je wordt een bekwame change agent, een corporate activist.
Van mij mag je ze allemaal uitproberen. Deed ik ook.
- Optie 1 ondergraaft al snel je integriteit.
- Optie 2 werkt. Er zijn alleen niet zoveel plekken waar je heen kan. Je kan zelf ondernemer worden
- Optie 3 Deze duurt wat langer & is mi effectief voor een duurzame toekomst.
Change it
2 tips als optie drie je aanspreekt.
- Begin alvast en gun jezelf tijd een effectieve corporate activist te worden. Enthousiast erin vliegen, stuklopen, terugzakken (Take it) en ooit weer moed verzamelen kost meer tijd.
- Bij die optie 2 -ondernemers zijn er legio die corporate activists/change agents/kantelaars ondersteunen in het effectiever worden. Gebruik de boeken, blogs, video’s, communities, leerlijnen en workshops. Vind via hen gelijkgestemden.
1 aanmoediging
Bot gezegd, we kunnen niet rekenen op mensen die hun hele leven is aangeleerd zich te richten op wat stemmen oplevert (politicus). Die zijn wellicht niet standvastig, niet vastberaden genoeg. Je kan soms beïnvloeden wat ze bij de volgende stemming doen. Daarom was de klimaatmars belangrijk.
De authentieke impact komt van mensen zoals jij (en ik). Die vanuit een diep verlangen bereid zijn om iedere dag, thuis en op het werk, opnieuw te kijken wat er vandaag gedaan kan worden. Die zorgen daarin stap voor stap te effectiever worden. Die simpelweg zichzelf steeds in beweging houden, de goeie richting op. En elkaar daarbij bekrachtigen. Ik heb van dat ondersteunen mijn werk gemaakt. Jij vindt ook een weg.
Go for it, je kan dit.
– Ilse Meelberghs – Moment bekrachtigen
PS Stiekem stemadvies. Er zijn ook “optie 3-mensen” in de politiek. Zoek ze en geef ze je stem op 20 maart. (hoe herken je ze: je voelt hun verlangen en ziet hun vastberadenheid in hun acties)