Mopperen en verheugen over wat allemaal niet meer kan.
Met angst en verwachting kijken naar wat komen gaat.
Niet waar (dat het afleidt):
Het verleden is je basis.
Vooruitkijken geeft richting.
Beide zijn dus waardevol.
Wel waar:
En het is ook afleiding,
want tijdens voor-en achteruit kijken
is je hoofd bezig en is er minder ruimte om
te voelen wat hier en nu is
te doen wat hier en nu aan de orde is.
Benieuwd naar hoe dat voor jou is:
Verdeel eens 100% over de tijd die jij gister met je hoofd doorbracht in
Verleden, nu en toekomst.
Vindt er niks van … kijk gewoon.
Eigen voorbeeld:
Ik gister?
60 nu, 35 toekomst, 5 verleden zoiets
Nu
in de hangmat liggen (slapen), met het gezin eten, wandelen op blote voeten die nat werden
onkruid plukken, uren bellen (gewoon en met beeld), tekenen
online en live-online-sessie met songdance, tv kijken.
Ik ben het meest nu als er anderen aanwezig zijn.
Tegelijkertijd zie ik mezelf uitstapjes maken naar de toekomst:
glazen-bol filosoferen,
denken aan wat ik in de toekomst beter wil doen en hoe ik dat ga aanpakken,
alvast formuleren wat ik online wil delen van wat aan het doen ben,
regelen van 0nline-Pasen-bijeenkomst 
Met Arjan Lubach ging ik terug in verleden week
DOOR-Vraag (kan je jezelf een tijdje af en toe te stellen)
Hoe is het eigenlijk hier en nu?
(we zijn over het algemeen al heel goed getraind in uitstapjes naar vroeger en later)
– Ilse Meelberghs
