Ik ben Ilse Meelberghs, 50 jaar, onderneemster bij Momenten van Impact en bezig mijn kijk op eten en tuinieren te stretchen. Stretchen in de richting van vegan eten en wildpluk-tuinieren. Deze maand is de uitdaging Heermoes: wat is het – de feiten- , waar is het goed voor, kan je het eten?
Of ik Heermoes gegeten heb?
Nou nee, gegeten niet. Ik trek al jaren – met een gevoel van totale zinloosheid – die kattenstaarten uit. Nu heb ik voor het eerst onderzocht of ik het kon en wou eten. Dan had ik namelijk meteen eten voor de hele zomer gehad. Zoveel groeit er in mijn tuin.
Dat eten blijkt me net iets teveel avontuur. Er zijn soorten die eetbaar zijn en andere niet. Het verschil daartussen is me niet duidelijk genoeg. Bovendien zijn de meeste eters ervan niet zoooo aanstekelijk enthousiast dat het de moeite waard lijkt.
Weg ermee dan, de vijand genadeloos verslaan?
Nou die vijandigheid heeft me al die jaren niet veel opgeleverd. Dus probeer ik het een keer op z’n permacultuurs. Meebewegen en wat komt die plant me vertellen. Ze blijken te groeien op mineraalarme bodem. Het zijn harde werkers die, als het nodig is, tot 6 meter diep groeien om de mineralen naar boven te halen. Beetje zonde als ik na al die moeite de plant weer afvoer en het hele spel opnieuw moet beginnen.
Enfin. Ik pluk ze nu af en leg ze ter plekke op de grond neer. In plaats van de vijand te bestrijden ben ik nu met dezelfde handeling de grond aan het bemesten. Hele andere energie.
Weet ik dat ik er ook gier mee kan maken?
Ja. Dat heb ik ook gedaan. Eigenlijk bloedsimpel. Pluk het spul, zet het een tijdje in een emmer water. Je weet dat het klaar is als het stinkt zoals de gier op de velden. Die waar Oreo zo graag in rolt. Die geur ken ik dus tamelijk goed 
.
Vervolgens begint het moeilijkste stuk. Waar ga ik die goeie mineralen nou leeggieten. Ik heb besloten dat de aardbeien– en courgetteplanten de gelukkige krijgers werden. Eet ik het straks toch nog indirect op *grijns*
Werk jij al samen met het onkruid in je tuin?
– Ilse Meelberghs
Deze blogpost gaat over het opruimen van een hindernis op de route naar een toekomstbestendige tuin = Moment huppelen
Deze post verscheen origineel in de juni 2020-nieuwsbrief van Op een blaadje. Marianne neemt je daar nog verder en gedetailleerder mee in de veelzijdigheid van Heermoes.
2 Reacties
Meta
Mooi staaltje groen omdenken!
Ilse Meelberghs
Dankje Meta