We schreven 100 dagen aan een boek voor de eco-idealist en voor de mensen die hen beter willen begrijpen en ondersteunen.
De 100 dagen zijn nog niet om. het boek is nog niet klaar. Het nu al publiceren is onderdeel van het “onderzoekend op pad”. Met jullie onderzoeken wat er nog mist, wat er raakt, deugd doet, wat er nog niet klopt, … Of waarin jullie vragen om voor jouw groep een sessie hierin te verzorgen. Zodat hier bij Momenten van Impact langzaam het definitieve boek met werkvormen ontstaat, in co-creatie. Of niet en dan dient dit allemaal een ander doel, we zullen het gaan beleven.
Wie meer wil weten over het proces en de voortgang, klik op de button onderaan de pagina.
De vierde van de routekaart: loswiebelen.
Veel lees- en kijkplezier.
– Ilse Meelberghs
Een ander moment van de waarheid is als het echt niet meer vooruit gaat terwijl je nog niet klaar bent. Het tonen blijft wat het was, er wordt niet verder bewogen richting de toekomstmuziek.
Of … in bepaalde omstandigheden gaat het tonen echt echt niet. Je weet het zeker.
Het voelt klem, als een muur zonder poort.
Boeiend genoeg zit de oorzaak dan vaak in jezelf, in de dingen die je zijn aangeleerd, in gewoontes en tradities. Die zijn gebaseerd op overtuigingen die ooit echt hun nut hadden maar die niet meer in dit tijdgewricht of niet meer bij jou passen. Het vraagt dan graven naar die overtuiging die de huidige stilstand verklaart. Hem of haar in de bek kijken: accepteren dat deze de reden voor je stilstand is en voelen of er weer beweging ontstaat. Dat graven is heel lastig in je eentje. Vraag hulp aan mensen die scherp waarnemen en goed kunnen verwoorden wat ze zien, volg een workshop Loswiebelen, Huppelen of iets anders wat voor jou passend voelt. Dat werkt makkelijker. Durf ook te luisteren naar mensen die bot zijn, die het onhandig verwoorden, de rest van Natuur die je dingen laat ervaren en zien. Het is allemaal informatie die zij je geven. Alleen jijzelf bepaalt wat je gebaseerd op die informatie denkt, doet en voelt.
Ook op lastige momenten als dit geldt: je moet niks. Je wil graag naar de andere kant van de muur en het moet niet perse nu, het moet überhaupt niet.
Wanneer het gelukt is om door de muur heen te komen is er nog een aandachtspuntje: je bent zo gewoon te leven met deze overtuiging en het moment van bewustwording is vaak zo kort dat het makkelijk is om vanuit die oude overtuiging te blijven handelen. Probeer echt te voelen wat je te doen hebt nu je deze overtuiging niet meer hebt, nu je aan de andere kant van de poort, de muur staat. En maak daar als het kan een kleine nieuwe gewoonte van.
– Ilse
Dit lijkt te gaan over het moment net voor het ontstaan van de bliksem. De lucht die vol spanning zit. En je zoekt naar een manier om te ontladen.
– Onweer
Mijn bladeren kunnen ook niet vanzelf ruisen en waaien. Daarvoor hebben ze wind nodig.
Dus ondersteuning vragen bij dit stuk is echt niet raar.
Weet dat je in van ons – niet menselijke Natuur – vaak waarneemt wat op dat moment relevant voor je is. Het is fijn als je onze tekenen leert verstaan.
– Draak van een boom
Wij zijn hier echt goed in, in dat scherp waarnemen en verwoorden: op mens-, relatie-, organisatie- en groot-systeemniveau. Goed in het vragen, luisteren, doorvoelen en de tekenen verstaan dat daarvoor nodig is. Ik neem het perspectief van de eco-samenleving, de stem als goede voorouder, de stem van niet menselijke natuur, van hoop, mee.
We doen pogingen tot benoemen en horen dan vast een paar keer dat we ernaast zitten. Tot op een gegeven moment het knelpunt verwoord is en op tafel ligt. Dan zit voor dit moment ons taakje erop. Mensen blijken vaak goed in staat om muurtjes af te breken of er een poort in te slaan als maar duidelijk is waar het om gaat. Dit is trouwens geen coachen eerder spoorzoeken.
– Momenten van impact
Speelsuggestie:
Vraag het aan drie mensen en drie andere natuurwezens en beschouw alles als relevante informatie.
