IMG_7692

Regeneratief

We schreven 100 dagen aan een boek voor de eco-idealist en voor de mensen die hen beter willen begrijpen en ondersteunen. 

De 100 dagen zijn nog niet om. het boek is nog niet klaar. Het nu al publiceren is onderdeel van het “onderzoekend op pad”. Met jullie onderzoeken wat er nog mist, wat er raakt, deugd doet, wat er nog niet klopt, … Of waarin jullie vragen om voor jouw groep een sessie hierin te verzorgen. Zodat hier bij Momenten van Impact langzaam het definitieve boek met werkvormen ontstaat, in co-creatie. Of niet en dan dient dit allemaal een ander doel, we zullen het gaan beleven.

Wie meer wil weten over het proces en de voortgang, klik op de button onderaan de pagina.

Dit stuk gaat over wederkerigheid. 

Veel lees- en kijkplezier.

– Ilse Meelberghs

Alle verhalen in de mail krijgen?

Dit is de allermoeilijkste om in het dagelijkse leven naartoe te navigeren vind ik zelf. Ik begrijp beter wat het niet is. Het is niet: dingen maken door grondstoffen op te graven, eventjes te gebruiken en dan in een groot vuur te gooien. Het is niet: iets opbouwen, een bedrijf of een organisatie en er nooit meer mee stoppen. Het is niet: ’s nachts doorwerken, in de herfst iets nieuws beginnen.

Het gaat over de overgave aan die kringloop van het leven, dat ritme van de seizoenen, het ontvangen, volgen en ondersteunen.

Het gaat over kiempjes van mensen en organisaties een tijd, plek en voedsel te bieden om op te groeien. Niet alle kiemen overleven.

Het gaat over volwassen zijn en je gaven delen. Dat alles in het ritme van de natuur, in het ritme van dag en nacht.

Het gaat om doodgaan en wat na dood overblijft gunnen aan de kringloop.

– Ilse

Ik ben het zelf tamelijk duidelijk: een kringloop. Ik bouw op en val weer uit elkaar, om elders weer op te bouwen…

– Onweer

Mooi is dat, bij ons Kastanjes gaat dat regeneratieve vanzelfzo. Kastanje ploft op de grond. Soms word ie opgeraapt om te eten, soms vergaat ie of wordt platgereden. Onder de juiste omstandigheden kiemt einde winter, begin lente een boompje. Jarenlang kent dat kleine Kastanjeboompje seizoenen. Dagenlang leeft ie in dat ritme van de dag met een moment van rust in de nacht. Hij krijgt de tijd om te groeien en ja, sommigen redden het niet. Alleen als hij of zij volwassen genoeg is draagt hij vruchten. Vlak voor het einde gooien ie massaal met Kastanjes omdat we voelen dat het einde komt. Iedereen geniet van die overvloed. Soms sterven we jarenlang af, soms vallen we met een klap op de grond. En dan gaat het leven op ons verder.

Als ik naar jullie kijk, lijken jullie bang voor de avond en de nacht, lijken jullie een hekel te hebben aan herfst en winter. lijken jullie me bang voor het oud zijn, de dood.

Als dat zo is dan vecht je tegen de kringloop. En wij bomen weten, dat is een tegennatuurlijk gevecht. Het is de bedoeling en niets gaat verloren in het grote Vanzelfzo.

 

– Draak van een boom

Ik doe niet het hele jaar door hetzelfde. Ik probeer te voelen waar het nu tijd voor is. 

Een organisatie geeft in de lente kiemen de ruimte. Dat seizoen is een goeie tijd voor nieuwe producten en samenwerkingen. Om het vervolgens in de zomer speels te laten rijpen, groeien, naar buiten te treden. In de herfst is het dan tijd de vruchten ervan te plukken, los te laten wat niet meer dient en zaad te laten vallen voor volgend jaar. Soms al wat bladknoppen klaar te zetten voor de nieuwe lente. Om in de winter het jaar te overzien en terug te keren naar waar het eigenlijk allemaal om begonnen was. Terug naar de visie, de strategie, in die stilte van de winter overweeg ik ook of een nieuwe lente de bedoeling is of dat het tijd is om te stoppen. Sinds we zelf het seizoenstraject maken, werken we ook met die verschillende seizoen energieën in de producten. Het lentetraject is een ander seizoenstraject dan het wintertraject. We vragen in de lente veel aandacht voor wat er zich buiten afspeelt en in de winter brengen we mensen zachtjes naar binnen in zichzelf.

Dit boek is een herfst- en winterproduct: het oogsten van wat er allemaal geleerd is de afgelopen jaren, overzicht bieden.

 

– Momenten van impact

Ontwikkelvraag: Hoe verbind ik me weer met het ritme van de natuur, met dag en nacht, met lente, zomer, herfst en winter, met leven en dood? Als vrienden, niet als ongewenste gasten.

Speelsuggestie: 

Kijk eens 5 minuten respectvol en aandachtig naar een natuurwezen dat dood. is

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *