897CCF49-3163-4ED5-8347-D34ECFB1AF2F

Schreeuwen tegen huisgenoten. Onvermijdelijk?

“Stoppen…. Nuuuuuuuuuu”

Rood hoofd, harde stem, opgesloten in een wolk van boosheid

tegenover de ander.

Zo…

je hebt je grens aangegeven!

En dan …

dat sneaky rotgevoel

dat vanuit je bekken opborrelt als ogen vluchtig die van de ander kruisen.

De schaamte dat het niet gelukt is zonder te schreeuwen.

Je weet wel wat je te doen stond hé?   *grijns*

Vast al eens ergens gelezen of bij een ander gezien.

Ideale proces effe herhalen?

Doe ik.
Voor boos, machteloos zijn er de hints als geïrriteerd, ongeduldig, zenuwachtig.

Die hints wijzen naar iets wat jij wil: veiligheid, rust, gezien worden, voorspelbaarheid, privacy, orde.

Je gebruikt die hints, vindt uit waar ze naar wijzen en zegt wat je nodig hebt.

De ander heeft gegarandeerd ook iets nodig.

Je maakt ook tijd om te luisteren naar wat die ander nodig heeft en waarom

Natuurlijk maak je tijd om daar ook naar te luisteren.

En dan vind je samen een vervolgstap waarbij je allebei krijgt wat je nodig hebt.

Te abstract?

Het valt te vergelijken met een escaperoom.

Opgesloten, beperkte tijd om je te bevrijden.

De sleutel vind je door de puzzel op te lossen.

De ruimte zit vol hints, sommige nuttig. sommige waardeloos.

Je zoekt, vindt, overlegt.

En hopelijk vinden jullie de weg eruit binnen de tijd.

Soms lukt dat niet.

Beeld van het proces weer helder?

Balen dat het hier nog niet lukte?

Ja.

Dat snap ik EN dat falen is niet zoooo raar.

Bovenstaand proces vraagt nogal wat vaardigheden en kennis over jezelf.

Soms zelfs kennis over je familiesysteem.

Of in escaperoom-termen, je komt er echt niet iedere keer op tijd uit.

Mijn ervaring: net als het niet lukt valt er te leren. En het leren is cool!

Hoe je dat leert?

Ga terug in de tijd.

Welke stap lukte niet.

Welke vaardigheid/kennis mis je daarvoor. 

Wil je die opdoen?

Leg dat vast (=afspraak met jezelf)

Ga leren/oefenen.

En dan effe sorry zeggen?

Niet voor het bewaken van de grens. Dat was blijkbaar nodig.

Voor het schreeuwen.

Dat is gedrag waarvan je ook niet wil dat een ander het doet.

 – Ilse Meelberghs

PS Meer leren over het proces: kijk eens bij de boeken en tools over Geweldloos communiceren.

Deze blogpost gaat over het opruimen van een hindernis op de route naar duurzamer communiceren = Moment huppelen

Erg grappig is dat hij dat op 2 niveau’s deed. Een, de keuze om de route van geweldloos communiceren te gaan lopen. Twee, het was het huiswerk van een traject Professioneel bloggen. De uitkomst: voor mij is professioneel bloggen geen duurzame communicatie-route. Ik ben verhalenverteller.