We schreven 100 dagen aan een boek voor de eco-idealist en voor de mensen die hen beter willen begrijpen en ondersteunen.
De 100 dagen zijn nog niet om. het boek is nog niet klaar. Het nu al publiceren is onderdeel van het “onderzoekend op pad”. Met jullie onderzoeken wat er nog mist, wat er raakt, deugd doet, wat er nog niet klopt, … Of waarin jullie vragen om voor jouw groep een sessie hierin te verzorgen. Zodat hier bij Momenten van Impact langzaam het definitieve boek met werkvormen ontstaat, in co-creatie. Of niet en dan dient dit allemaal een ander doel, we zullen het gaan beleven.
Wie meer wil weten over het proces en de voortgang, klik op de button onderaan de pagina.
Dit stuk gaat over de rol en verbinding met tijd.
Veel lees- en kijkplezier.
– Ilse Meelberghs
Hoe meer je aangesloten bent met jouw plek in de tijd, hoe steviger het staat.
Hier is aansluiten op het ritme belangrijk.
Op het ritme van de dag: nacht, ochtend, middag, avond, nacht.
Op het ritme van de maan: nieuw, wassend, vol, afnemend, nieuw.
Op het ritme van de seizoenen: winter, lente, zomer, herfst, winter.
De mensenwereld om je heen is hier zo weinig mee bezig dat dit best lastig is. Kijken naar Natuur en luisteren naar je lichaam gaan daarbij helpen.
Je bent ook een deeltje van de evolutie van de aarde, van de kosmos. Een superklein dragend deel van een prachtig groots dragend geheel.
Het gaat ook over je plek in de keten van mensen over de eeuwen heen. Jij bent een kleine schakel. Voorouders gingen je voor, jij bent ook een voorouder. Doe je best een goede te zijn. Besteed je tijd, liefde en aandacht aan dingen die voor nu en voor toekomst het Grote Leven ondersteunen. De rimpels die je veroorzaakt: je zal nooit precies weten wat de gevolgen zijn, dat heb je niet in de hand. De intentie waarmee je de rimpel veroorzaakt wel.
– Ilse
Pas als de omstandigheden kloppen kan ik mijn energie en stem kwijt aan de wereld. Voor die tijd is het opbouwen, erna verdwijn ik weer.
Ik begrijp niet waarom jullie mensenwereld continu “aan” staat. Kan je me dat uitleggen?
– Onweer
Het is al ingewikkeld genoeg als je het ritme van de natuur volgt: blaadjes maken in de lente, vruchten in de zomer, … Ik zou niet weten hoe ik dat zou moeten doen, blaadjes maken in de herfst. Niets in mijn ecosysteem helpt me dan, dan is het helemaal alleen en op eigen kracht. En die wederkerigheid is dan ook erg lastig. Het systeem om me heen rekent erop dat ik bepaalde dingen op een bepaald moment doe, het voordeel van hetzelfde ritme. Als ik daarvan afwijk maak ik bvb vruchten die niemand op dat moment kan opeten.
En jullie mensen lijken precies dat te doen. Niet het ritme volgen. Daarmee veel meer energie kwijt zijn omdat het helemaal alleen moet. En de rest van natuur die er niks mee kan omdat het onbetrouwbaar is.
– Draak van een boom
Vanuit die onderstroom voel ik aan hoe dat is: leven en werken in het ritme van het leven. Met mijn producten volg ik de energie van de seizoenen en zal klanten niet vragen om iets tegendraads te doen aan de energie van het seizoen, de energie van het dagdeel. Meer nog, ik maak ze bewust van die energie.
We masseren ook de omgeving om die klaar te maken voor de tijd die komen gaat. Ik ben een tijdrebel, loop voorop in doen wat een goede voorouder betaamd. Ik werk met idealisten aan een ecologische samenleving, diepe democratie en culturele evolutie. Dure woorden die in gesprekken en veranderingen in gedrag lading krijg.
We veroorzaken losse rimpels die er bij elkaar nu wellicht chaotisch uitzien. Bij losse rimpels kan je denken aan workshops in samenwerking met niet-menselijke Natuur, besluitvorming met consent, wandelingen waarbij even echt contact is met het landschap, dialoogsessies, natuurinclusieve leertrajecten. Uiteindelijk zullen ze weer harmoniseren met elkaar, net als bij rimpels in het water. Dat is namelijk waar Leven steeds naar streeft. En het is ook Leven dat die harmonie steeds weer tijdelijk is.
Als ik heel eerlijk ben dan geniet ik van het veroorzaken van die rimpels, van het verstoren, van het chaos creëren. Omdat ik ontstond omdat onze huidige manier van samenleven niet goed is voor Aarde en mensen. Dat is wordt bevestigd door wetenschappelijke cijfers voor wie durft te kijken. Door rimpels te veroorzaken, door het anders te doen dan gebruikelijk, creëer ik de mogelijkheid voor zij die meedoen met het huidigeom de gewoonte te bevragen en tegelijkertijd bied ik een alternatief aan. Enfin, tot zover over het werken met en aan de tijdsgeest.
– Momenten van impact
