Hoe beweeg ik makkelijker in mijn dagdagelijkse leven tussen het inzetten van mannelijke en van vrouwelijke energie. Dat was eigenlijk de vraag die het DOOR-thema van mei bij mij opriep.
Waarom dit verhaal voor mij over huppelen gaat is omdat ik erin gedoken ben. De polariteit echt heb onderzocht en doorvoelt. Met name dat stuk waar ik bang voor was, het zichtbaar werken met vrouwelijke energie. En me nu veel vrijer beweeg tussen de beide polen.
We waren in de DOOR-groep leraar voor elkaar.
Ook die maand inspireerden (reikten eigen inzichten, bronnen aan) we elkaar rond het thema, ondersteunden het zoeken naar wat de kern van het inzicht is voor de ander, vroegen door naar wat raakt, naar de betekenis die de ander eraan geeft. Hielpen elkaar innerlijk in beweging te blijven.
Lastig trouwens aan elkaars leraar zijn is oa om open te blijven en tegelijkertijd grenzen aan te geven. Met open zijn geef ik de ander permissie geven om te kijken met alle zintuigen, verbinding te maken en ben vervolgens open voor wat die ander ziet/geeft. En soms is het nu even niet of klopt het nu niet voor me.
Meteen een mooi voorbeeld tussen die afwisseling van inzet mannelijke en vrouwelijke energie
Toch ook een boek als leraar
Ik ken mannelijke energie tamelijk goed. Ondanks het feit dat ik een vrouw ben was er met die vrouwelijke energie nog wel een dingetje.
Ik besloot voor mezelf dat het tijd werd om dat nou eens echt te onderzoeken en pakte het meest “op de vrouwelijke energie” zittende boek dat ik kon vinden. De kracht van echte vrouwen David Deida.
Het boek bracht me veilig voorbij ontwikkelpunten waar ik in mijn eentje niet langs zou zijn gegaan. Het hielp me oa om mijn overwegend vrouwelijke kern met bijbehorende opdracht te accepteren en de kracht ervan te zien. En om dan niet door te schieten naar de andere kant maar ook de kracht van die mannelijke energie in mezelf te blijven koesteren.
Een proces waarbij ik ook letterlijk bewoog
Dat ontwikkelen vroeg wel om focus . Dus had ik een soort van dagelijks proces.
Ik deed eerst de meditatie en ging dan 1 à 2 hoofdstukken lezen. Onder het lezen schreef ik de tekst over die me op dat moment raakte. Soms maakte ik er “ik” ipv jij van omdat ik dan scherper kon doorvoelen wat zo’n stuk tekst met me deed, waar het resoneerde.
Afhankelijk van de plek/energie waar het mee resoneert viel er iets op te ruimen (= loslaten angst) in mijn hoofd/lijf of wees het richting een verlangen.
Vervolgens ging ik intuïtief tekenen. De tekening gewoon laten ontstaan. Ook tijdens dat tekenen werd soms opgeruimd, soms het inzicht verdiept door het te verbeelden.
Later op de dag liep ik dan met de tekening naar buiten. Zocht in de natuur iets met dezelfde energie. Dat kostte vreemd genoeg helemaal niet zoveel tijd. Als het dan op het computerscherm ook nog energetisch klopte werd de foto gedeeld in de app-groep.
Ik fotografeerde ook de getekende pagina. Grappig genoeg kwam voor mijn gevoel de energie van de tekening alleen voldoende door als ik leven (lucht, licht, planten enz) mee-fotografeerde met de tekening.
Onderaan deel ik de foto’s.
– Ilse Meelberghs – Moment huppelen
PS 1 Zo intensief bezig zijn met energetisch afstemmen was trouwens een bijzondere ervaring. Ik ging het zien als de vrouwelijke kant van bestuderen. Dat is weer een ander verhaal.
PS 2 We hebben op de DOORdag vreselijk gelachen. Of dat nou aan die vrouwelijke energie lag?
